ဘုရားေဟာတဲ့
အနေႏၱာ၊ အနႏၱ ငါးပါး
ဘုရားရွိခုိးခ်ိန္တုိင္းသာ
ငါတုိ႔ ရြတ္ဆုိေနက်
တေန႔တာ ကုိယ္တုိင္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ သီလရဲ႔
အက်ိဳး နဲ႔ အျပစ္ေတြကုိ
ဘယ္သူ တိတိက်က် ေ၀ဖန္သံုးသပ္ဖူးသလဲ ---
တကယ္ေတာ့
မုသားမပါ၊ လကၤာမေခ်ာ” တဲ့
နင္ေရာ၊ ငါေရာ၊ ပုတုဇဥ္လူသားအားလံုး
သံုးႏွုန္းဖူးၾကတဲ့
သမာရုိးက် စာခ်ိဳးတခုပါပဲ ---
ဘုရားက ေဟာတယ္
မွန္ကန္၍ ျမတ္ေသာ
စကားကုိသာ၊ ငါဆုိ၏ ” တဲ့
ဒါဆုိ --
နင့္ဘ၀တခုလံုးေကာင္းသြားေအာင္
ငါ ဘာေၾကာင့္လိ္မ္ညာခဲ့သလဲ
ရင္ကြဲနာက်ခဲ့တဲ့
ငါ ကုိယ္တုိင္သာ အသိဆံုးပါ။
တကယ္ဆုိရင္
နင္မွန္တယ္ထင္လည္း အမွန္
နင္မွားတယ္ဆုိလည္း အမွားေပါ့
ငါ ဘာျငင္းစရာရွိမလဲ ---
ဒါေပမယ့္
လိမ္ညာတုိင္း အမွားတခုျဖစ္ေရာတဲ့လား -- ခ်စ္သူ။
ကမၻာတျခမ္းဆီ ေ၀းေနၾကတဲ့
ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ေန႔တေန႔ထဲကုိ
ေန႔လား ၊ ညလား ေမးရင္
ငါ့ဘက္က ”ေန႔” လုိ႔ဆုိရင္
”ည” ျဖစ္ေနတဲ့ နင္က
ငါညာတယ္လုိ႔ ယူဆရင္ေတာ့
ငါ ဘာတတ္ႏုိင္မွာလဲ ---
ခ်စ္သူ --
တကယ္ေတာ့
အမွား၊ အမွန္ ဆုိတာ
ၾကည့္တဲ့သူရဲ႔ ရွူေထာင့္နဲ႔ပဲဆုိင္ပါတယ္ --
မေျဖရွင္းခ်င္ေတာ့ပါဘူး --
ငါဆုိတဲ့ “လူ” က
နင့္အတြက္ဆုိရင္ ၊ နင့္ကုိေတာင္
စြန္႔၀ံ့ခဲ့တဲ့သူပဲေလ ---
တခုေတာ့ ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္ --
နင္ မခ်စ္တတ္ေတာ့ရင္ေနပါေစ၊ ငါ့ခ်စ္ျခင္းကုိ မေစာ္ကားပါနဲ႔။
နင္ မလြမ္းေတာ့ဘူးဆုိလည္း ေနပါေစ၊ ငါ့အလြမ္းေတြကုိ မသေရာ္ပါနဲ႔။
အခ်စ္က ဘယ္ေလာက္အေရးပါလုိ႔လဲ ” တဲ့
မွန္ပါတယ္ --- ငါကလည္း
အခ်စ္ေၾကာင့္ ရွင္သန္ေနတဲ့သူမဟုတ္ပါဘူး။
အသက္ရွင္ေနသေရြ႔သာ၊ နင့္ကုိခ်စ္ေနခ်င္တာပါ --
ဒါေပမယ့္ --
အခု ငါ
ငုိလည္း မေနဘူး၊ ေပ်ာ္လည္း မေပ်ာ္ပါဘူး--- ခ်စ္သူ။
